تولید وکتور بیانی hiv-p24-nef و ارزیابی اثر ترکیبی il-15,gm-csf در افزایش کارائی ساختار ژنی در مدل موش

بیماری ایدز بعنوان یک مشکل جهانی مطرح است و امروزه تلاش فراوانی برای ساخت واکسن موثر ضد بیماری ایدز صورت گرفته است اما بی نتیجه مانده است. dna واکسنها از جمله واکسنهای نسل جدید می باشند که قادرند سیستم ایمنی را به خوبی تحریک نمایند. اما یافته های اخیر حاکی از عدم کارائی این دسته از واکسنها می باشد و اعتقاد بر اینست که با عواملی چون ادجوانتها ایمنی زائی بیشتری کسب نمایند. با توجه به اهمیت پاسخهای ایمنی بر ضد پروتئین های p24 و nef ویروس hiv-1 ، در این پژوهش از توالیهایp24 (aa159-173) و nef (aa102-117) بعنوان کاندید واکسن استفاده گردید. بررسیها در مورد این توالیها نشان می دهد که اولا این توالیها به طیف وسیعی از مولکولهای mhc در گونه های مختلف متصل می شوند و ثانیا این توالیها از نظر تغییرات اسید آمینه ای بسیار حفاظت شده می باشند. جهت اتصال این توالیها از سه اسید آمینه aay استفاده گردیده است. پلاسمید بیانی hiv-p24-nef و il-15 موش ساخته شد و بیان ژنها با روش فلورسانس و وسترن بلات مورد بررسی قرار گرفت. بیواکتیویتی il-15 با بررسی خاصیت القاء پاسخهای تکثیری بر روی لنفوبلاستها به اثبات رسید. در مرحله بعد ایمن سازی موشهای مورد مطالعه با استفاده از واکسن کاندید و ادجوانتهای ژنتیکی il-15 و gm-csf صورت گرفت. و پاسخهای ایمنی سلولی و همورال تا مدت زمان 5 ماه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین الگوی لنفوسیتهای خاطره ایtcd8+ نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که ادجوانتهای ژنتیکی gm-csf و il-15 پاسخهای ایمنی را در طولانی مدت تقویت نمودند اما تزریق همزمان دو ادجوانت gm-csf و il-15 بر پاسخهای همورال اثرات مهاری نشان می دهد. پاسخهای تکثیری و سایتوتوکسیسیتی را در طولانی مدت افزایش داده است. اما از نظر القاء سایتوکاینهای ifn-? و il-4 اثر افزایشی نداشته است. در کل یافته های ما نشان می دهد که واکسن کاندید پاسخهای ایمنی سلولی را تحریک نموده است و استفاده از ادجوانتها ژنتیکی بصورت مجزا با واکسن کاندید پاسخهای ایمنی را تقویت نموده است و استفاده همزمان از ادجوانتهای ژنتیکی در حالتیکه نسبت دوز واکسن بیشتر از ادجوانت باشد پاسخهای ایمنی سلولی بهتری را القاء می نماید.